Księżycowe Święto ‐ Karva Chauth

 Księżycowe Święto ‐ Karva Chauth

Karva Chauth

Karva Chauth - Jest to jednodniowe święto, przypadające najczęściej na około jedenaście dni przed Diwali, czyli w październiku lub listopadzie. Nazywane jest ono świętem wszystkich mężatek, aczkolwiek niektóre panny też je obchodzą. Podczas Karva Chauth zamężne kobiety poszczą przez cały jeden dzień od wschodu do zachodu słońca w intencji swoich mężów. W tym czasie nie odmawiają sobie tylko jedzenia, ale również picia wody czy też innych napojów.  Kobiety mogą przerwać post dopiero po pojawieniu się na niebie Księżyca, a po to by to zrobić potrzebują mieć u swego boku męża, który da im pierwszy łyk wody i kęs jedzenia. 

Przygotowania do Karva Chauth oczywiście zaczynają się tak z tydzień wcześniej, a minimum jeden dzień przed świętem. Przygotowane są na tą uroczystość  tradycyjnie regionalne przysmaki i potrawy. Zwyczajowo teściowe wykonują sargi dla swoich synowych, tym samym błogosławiąc je i ich małżeństwo w formie specjalnego posiłku składającego się zarówno ze słodkich, jak i zwykłych przysmaków, które zjada się przed świtem. Na teściowych też spoczywa obowiązek podarowania synowej pooja thali wraz ze specjalnym świątecznym sari, które jest obowiązkowym strojem podczas Karva Chauth. 

Karva Chauth jest świętem hinduistycznym celebrowanym głównie w północnych Indiach, choć ze względu na poruszanie tego świątecznego wątku w wielu Indyskich filmach i serialach to święto stało się  również bardzo popularne w całym kraju.

Pooja Thali

W dniu Karva Chauth od wczesnego poranka trwają przygotowania jedzenia, które kobiety zjadają przed wschodem słońca, by mieć siłę cały dzień pościć. Następnie maluje się dłonie i stopy henną, ozdabia specjalną tace ‐ pooja thali oraz  ubiera w te piękne, podarowane  wcześniej sari oraz zakłada do tego inne dodatki, które są atrybutami mężatki, czyli między innymi manglasutre - naszyjnik ślubny, bransoletki, bindi (kropka na czole)  i shundoor (ten czerwony przedziałek na głowie) itd. Przy tym procesie często uczestniczą mężczyźni, którzy są proszeni przez swoje żony o pomoc w uszykowaniu się i pomocy przy nałożeniu tych wszystkich atrybutów mężatek.  W tym czasie odwiedza się też rodzinę i przyjaciół jak to podczas wszystkich świąt zwykle bywa.

Pooja Thali podczas tego święta powinna zwyczajowo zawierać jedną lampę ‐ diya, karwę czyli taki dzbaneczek wypełniony wodą, ozdobne channi ‐ sito przez które patrzy się na księżyc, kadziła, kwiaty, owoce, słodycze, suszone owoce, zdobione serwetkę do przykrycia tacy, kukum ‐ czerwony proszek, kurkumę, ryż, sandałowiec itp.

Panny też mogą świętować modląc się o swojego przyszłego męża i udany związek małżeński. Chociaż to kobiety poszczą w tym dniu, modląc się za swoich mężów i dziękując im w ten sposób za ich opiekę, troskę i miłość to w obecnych czasach bardzo dobrze widziane jest to by w tym samym dniu mąż pościł również razem z żoną dotrzymując jej tym samym towarzystwa i okazując swoją miłość.  Jest to obecnie bardzo częsta praktyka i tak wychodzi nam, że to nie jest już tylko święto mężatek, ale po prostu święto małżeńskie  oraz panien i kawalerów modlących się o swoich przyszłych partnerów i partnerki.

Legenda o Karva Chauth

Bardzo późnym popołudniem tego dnia wszyscy zbierają się w jednym miejscu, najczęściej w świątyni lub w ogrodzie lub gdzieś indziej, gdzie ktoś ze starszyzny zorganizował modlitwę. Podczas  modlitwy wysłuchuje się obowiązkowo legendy o Karva Chauth. Wszyscy wtedy zapalają diyę lampę  na swojej tacy podczas słuchania tej opowieści. W tym czasie składa się też ofiarę do bogów i bogiń podarowując im specjalnie przygotowaną tace - pooja thali na tą okazję. 

Legend na temat tego jak się rozpoczęła ta tradycja świętowania Karva Chauth oczywiście jest wiele, ale przytoczę tu tylko jedną z tych najsłynniejszych.

Była sobie piękna królową o imieniu  Veeravati, która była jedyną z siostrą pośród jej siedmiu kochających braci. Była ona oczywiście poślubiona z królem, więc podczas jej pierwszego po ślubie Karva Chauth pojechała ona do swego rodzinnego domu. Po wschodzie słońce obserwowała, więc bardzo restrykcyjnie post. Jednak nie dawała ona rady znieść rygory tego postu i z desperacją oczekiwała na pojawienie się na niebie jej wybawcy - księżyca. Bracia zaniepokojeni stanem siostry postanowił jej nieco pomóc ì umieścili lustro na drzewie. Siostra uznając jego refleksje za światło Księżyca  przerwała post i zjadła jedzenie.  

Jednakże w tym samym czasie kiedy królowa jadła swoją kolację otrzymała wiadomość o tym, że król był poważnie chory (inne wersje mówią też, że już wtedy umarł). Królowa powróciła najszybciej jak mogła z powrotem do pałacu i chorego męża, po drodze spotkała Boga Shivę i  boginię Parvati. Parvati poinformowała ją, że król umarł, ponieważ ona przerwała post, oglądając fałszywy księżyc. Kiedy królowa poprosiła ją o przebaczenie ta zgodziła się,ale pod warunkiem, że królowa jeszcze raz dokona wszelkich rytuałów, obrzędów i będzie przestrzegać ścisłego postu. Królowa zgodziła się oczywiście na ten układ i odprawiła wszystkie rytuały tym samym uzdrawiając swojego męża. 

Kiedy księżyc się pojawi kobiety patrzą na jego odbicie w wodzie z thali lub przez duppate albo sito ‐ channi. Oferują wodę księżycowi i proszą go o błogosławieństwo.  Jest to również czas zakończenia postu. Wtedy mąż daje pierwszy łyk wody oraz kęs jedzenia  najczęściej ladoo czy innej słodkości jako znak przerwania postu. Po tych księżycowych rytuałach kobiety zasiadają wraz z innymi gościmy i mężami do wspólnego posiłku. I tak kończy się ten dzień oraz przepiękna, romantyczna księżycowa noc , a tym samym święto Karva Chauth.