Ognista noc w Pendżabie ‐ Lohri
Lohri, Ponagal, czy Makar Sankranti?
Lohri to święto obchodzone głównie w Pendżabie. Świętują zarówno wyznawcy hinduizmu, jak i shikizmu. Nie jest to święto ruchome, więc co roku obchodzi się je 13 stycznia. Jest to święto farmerów, jak niektórzy mówią, gdyż świętuje się podczas niego owocny zbiór plonów w szczególności trzciny cukrowej. Lohri jest też swego rodzaju pożegnaniem zimy i powitaniem wiosny. Jest to bardzo wesołe, radosne i kolorowe święto. Najbardziej huczne obchody Lohri robi się wtedy, kiedy w rodzinie pojawia się nowonarodzone dziecko lub świeżo poślubiona para nowożeńców.
Mamy odpowiedniki święta Lohri w innych regionach Indii, które są po prostu nazywane inaczej. Najbardziej znanymi odpowiednikami tego święta są Pongal, który obchodzony jest głównie w Tamil Nadu oraz Makar Sankranti w Maharashtra. Pomimo tego, że są to podobne święta, każde z nich ma swoje własne regionalne tradycje. Te trzy najprościej rozróżnić po symbolach do nich przypisanych. Lohri ‐ ognisko, Pongal ‐ ryż na słodko gotowany w glinianym naczyniu (ryż z mlekiem i nierafinowanym cukrem ‐ jaggery), Makar Sankranti ‐ Latawce.
Robin Hood w Indiach
Lohri jest też świętem podczas, którego oddaje się hołd bogu słońca (Surya) i ognia (Agni). Krąży wiele legend wokół powstania tego święta. Aczkolwiek jedną z najpopularniejszych jest ta o Pendżabskim Robin Hoodzie ‐ Dulla Bhatti.
Dulla Bhatti był rolnikiem, muzułmaninem, który według legendy walczył z imperium mongolskim oraz jego przywódcą Akbarem. Tak samo jak Robin Hood zabierał bogatym i rozdawał biednym. Do tego zasłynął z tego, że ocalał kobiety ze szpon mongołów, którzy chcieli mieć je w haremie. Zapisał się on na kartach historii jako symbol Pendżabskiej kultury i bohater. Piosenki o nim są nadal śpiewane w szczególności podczas święta Lohri. Powstało też na jego temat wiele dzieł. Między innymi film "Dulla Bhatti" z 2016.r.
Ognista noc w Pendżabie
Na kilka dni przed świętem Lohri dzieci chodzą po okolicznych domach i zbierają słodycze oraz plony. Śpiewają wtedy piosenki między innymi te o naszym pendżabskim Robin Hoodzie. Słynne cukierek albo psikus z Halloween jak najbardziej pasuje tutaj do opisu tej tradycji.
W dzień święta, oczywiście przygotowuje się tradycyjne potrawy, zakłada odświętne kolorowe stroje i daje sobie prezenty. Cała zabawa tak naprawdę zaczyna się jednak wieczorem. Tuż po wschodzie słońca rozpala się ognisko, przy którym można się ogrzać. Tradycją jest wrzucanie do ognia popcornu, prażonego ryżu, orzechów, sezamu, cukru (jaggery) i słodyczy (gajak). Wierzy się, że jeśli wrzuci się do ogniska wszystkie te rzeczy z listy to otrzyma się błogosławieństwo, pomyślność oraz wszystkie prośby zostaną spełnione.
Niektórzy okrążają ognisko i się modlą. Wszyscy spędzają tą noc śpiewając, jedząc oraz tańcząc przy ognisku.
Tradycyjne potrawy w rytm bhangry
Większość tradycyjnych potraw podczas tego święta to słodycze lub dania, w których składnikiem jest cukier, gdyż jest to czas zbioru plonów głównie trzciny cukrowej. Wszystko to co wrzucane jest do ognia służy, także jako przekąski. Oprócz tego nie powinno zabraknąć gajak (słodycze z sezamu), rewari (słodycze z sezamem), till gud rice (ryż na słodko z orzechami), sarson da saak (curry z szpinaku i liści musztardy ) i maki ki roti (chleb kukurydziany). Do tego często przygotowywane są różne tradycyjne dania i słodycze z kuchni pendżabskiej.
Obowiązkowe są oczywiście, granie na bębnach, śpiewy i tańce przy ognisku. Najczęściej tańczy się bhangrę lub giddhę (taniec w kółku). Bhangra - Link ‐. Giddha ‐ Link.
Obowiązkowa piosenka śpiewana przy ognisku to "Sundar Mundariye"- Link, która opowiada legendę o wcześniej już wspominanym Dulla Bhattim. Nie może zabraknąć również "Lohri Boliyan" czy też "Bale Bale" z filmu "Duma czy uprzedzenie."
Świętowanie Lohri pokazane jest w piosence "Lodi" z filmu Veer‐Zaara ‐Link.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Tutaj zostaw swoja opinie: