Wesak - Narodziny Buddy

Wesak - Narodziny Buddy

Narodziny Buddy w Indiach zwane jako "Buddha Jayanti" obchodzone jest tutaj jako święto narodowe.

Święto związane jest z dniem narodzin, oświecenia i śmierci Buddy, według tradycji przypadającym podczas majowej pełni księżyca, zgodnie z kalendarzem lunarnym zwanej Vaiśākha purnima, czyli pełnia księżyca miesiąca Vaiśākha.

Vesak, Wesak – syngaleska nazwa najważniejszego buddyjskiego święta, obchodzonego w wielu krajach Azji. Inne wersje nazwy: pali Vaisākha, sanskryt वैशाख trl, Vaiśākha; hindi: बैसाख trl. Baisākh, chiński 佛誕 fó dàn, tajski, วิศาขบูชา Visakha Puja, wietnamski Phật Đản, japoński 花祭 Hanamatsuri.

Święto upamiętnia trzy najważniejsze wydarzenia w życiu Buddhy:

• Narodziny: w roku ok. 624 przed zachodnim rokiem zerowym, królowa Maha Maya Devi powiła księcia Siddhatthę. Miało to miejsce w Gaju Lumbini, gdzie odpoczywała pod drzewem sal w drodze do domu swych rodziców w Devadaha.

• Oświecenie: Siddhattha, Przyszły Budda, przebywał przez sześć lat w gaju nad brzegiem rzeki Nairanjana, gdzie wraz z pięcioma ascetami praktykował ascetyzm. Zdawszy sobie sprawę, że surowe ascetyczne praktyki nie prowadzą do spełnienia, porzucił je i oddalił się do pobliskiej wioski Senani. Przyjmując od ścinacza trawy dar w postaci pęku trawy kuśa na matę, zasiadł pod drzewem figowym, twarzą na zachód. Postanowił nie wstawać dopóki nie osiągnie oświecenia. Osiągnął je o poranku, w dzień pełni Księżyca w miesiącu Visakha.

• Odejście: Osiągnąwszy wioskę Kushinagar (Kusinara), Mallów, nieopodal brzegu rzeki Hiranyavati, Budda zdecydował, że nadszedł Jego czas. Rozkazał Anandzie by przygotował dla Niego łoże pomiędzy dwoma drzewami sal z wężogłowiem skierowanym na północ. Buddha odszedł, po dokładnie osiemdziesięciu latach życia, w dzień swych urodzin. Tego dnia, 543 roku p.n.e., kiedy zaczęło się odliczanie lat buddyjskiej ery (BE), Budda osiągnął ostateczny cel połączywszy oświecenie z nirwaną, uwalniając się na zawsze z wiecznego cyklu narodzin i śmierci.

Buddyści używają światła (świec, lampek oliwnych), by uczcić Visakha i przypomnieć, że Budda pokazał ludziom jak osiągnąć oświecenie.